ναπολιτάνα

Άντρες, που γκρινιάζεις πως πήρες κανένα κιλό και σε κοιτάζουν αυστηρά και σου λένε εντάξει να το χάσεις αλλά μέχρι να το χάσεις ας το γλεντήσουμε το κιλό σου που πήγε και κάθησε στον κωλο σου κάποιο λόγο θα είχε. Και σου μαγειρεύουν μια μακαρονάδα ναπολιτάνα γιατί οι απλές μακαρονάδες του καλού μάγειρα γαμάνε, στο μπέρδεμα όλοι τα καταφέρνουν. Σωστό σπαγγέτι, ντομάτα, βασιλικός, πιπέρι, παρμεζάνα. Έλα να σε ταΐσω σου λέει μπουκιά μπουκιά και σου δίνει κι ένα ποτήρι κιάντι, έλα να σε ταΐσω να σταθεί το κιλάκι μια δυο μέρες ακόμα να σε πηδήξω λίγο πιο στρογγυλή μετά να το χάσεις όμως, ναι; Μια μπουκιά σπαγγέτι, μία γουλιά κρασί, σου δίνει κι αν λερωθείς με τη σαλτσούλα σε σκουπίζει με το δάχτυλο, όλο θα το φας. Να σε σηκώσει από το χέρι μόλις φας όλο σου το πιάτο και να σου σπρώξει την πλάτη να σκύψεις πάνω στο τραπέζι. Να δούμε, θα πει, πού και πώς κάθισε το κιλό στον κώλο σου και με φροντίδα πολύ, όση ξόδεψε για να μαγειρέψει και να σε ταΐσει, να τον χαϊδέψει τον κώλο και να τον πιάσει με τις παλάμες αδιάντροπα, ε βέβαια είναι εμφανές, πάχυνες. Κι ας σε γαμήσει εκεί, ό,τι προλάβουμε, από αύριο να βάλεις μπρος να το χάσεις, μακαρόνια πάλι σε δυο τρεις βδομάδες, κρίμα ...

Άντζυ Ντίκινσον

επισκεφτείτε τον κόσμο της Άντζυ: frauem.wordpress.com